بعد از نوزده روز.......

امروز بعد19روز بالاخره وقت کردم بشینم و واست بنویسم

فندق من ماشالله روز به روز داری بزرگتر میشی و کارایی که میکنی واسه ما شیرین تر میشه. با اینکه الان تو حسرت یه ساعت خواب راحتم ولی همینم برام شیرینه چون تورو دارم.

پسر گلم موقعی که به دنیا اومدی 2800 گرم وزنت بود و خاله هات الان میگن خیلی کوچیک بودی و میترسیدن تورو بغل بگیرن( ولی الان به من فرصت نمیدن و سر نگه داشتن تو دعواس!!!!) الان خدا رو شکر وزنت شده 3500 گرم و تپل تر شدی.

محمد حسین یه مدته یاد گرفتی وقتی گشنت میشه دستات رو میخوری بزنم به تخته اصلا هم سیر نمیشی از بس سکسه میکنی و معدت جا باز کرده. خدا رو شکر در کل بچه ی ساکتی هستی و اگه گشنت نباشه تو حال خودتی و از خودت صدا در میاری و بازی میکنی. نمیدونم رو در و دیوار چی میبینی که اصلا ما ها رو نگا نمیکنی و زل میزنی به در و دیوار و میخندی. وقتی کسی باهات حرف میزنه فقط گوش میدی تا اون ساکت میشه تو شروع میکنی و با همین یه حرکتت همه غش میکنن واست. بابا بزرگت که 3 شبم میاد اتاق و یکم نگات میکنه من موندم ما برگردیم خونمون اینا چیکا میکنن!!!!! قیافت روز به روز داره تغییر میکنه و بزرگشدنت تابلوتره ابروهات کم کم داره در میاد و کله ی کچلت مو در آورده و رنگش کامل خرماییه. رنگ چشاتم نسبتا روشن شده و پلک هاتم بلندتر.....

من فرصتم تموم شد چون از خواب بیدار شدی و باید بیام پیشت

اینم دو تا عکس از فندق من...